Bazen...

Bazen o kadar çok yazacak şey varken, yazamaz insan...Kelimeler, cümleler o kadar çok, o kadar yoğundur ki..Düşünür, başa çıkamaz, susar insan... Hayat o kadar güçlüdür ki, minnacık kalır insan, minnacık kalır Aslı...Ne dese boş, ne dese eksik olacaktır...İşte öyle bir zaman bu zaman... Seviyorum hayat seni, tüm zorluklarınla, tüm kibirinle , tüm yukarıdan bakman, kendince kahkahanla.. İtiraf etmeliyiz/etmeliyim ki; bazen hepimiz hoşnut oluyoruz ona itaat etmekten,isyan etmekten olduğumuz kadar.... Yaşam..öpüyorum seni tam kalbinden...Beni bu kadar içine aldığın için...ve bir şarkı ithaf ediyorum sana, kocaman bir Ferzan Özpetek filminden çalıntı...Bir italyan sofrasından..."Keşke ölüme değil, aşka inansaydık" konulu..."Solgun efendim, ayılttınız hayattan beni..." sözlü...